ARABICUS Sinus

ARABICUS Sinus

quem Dionusius cum auctore libri de Mundo c. 2. et aliis plersque Graecis, a mari Rubro perpetuo distinguit. Mare enim Rubrum ipsis Oceani pars est inter Aethiopiam et Indiam interiecta. Ex Latinis tamen aliqui, atque etiam ex Graecis nonnulli, ad sinum etiam Arabicum, et Persicum, ex Oceano illo prodeuntes, Rubri maris nomen extendunt, Ita Seneca in Troade, v. 11.

Tepidum rubenti Tigrin immiseet freto.

Ubi, per fretum rubens, Sinum Persicum intelligit, in quem Tigris se exonerat: Et Plinius non semel, nomine maris Rubri, sinum Arabicum intelligit, ut l. 5. c. 11. quod et a LXX. Interpretib. fit, et ab auctore epistolae ad Hebraeos, c. 11. v. 29. Ex quorum verbis male intellectis ortus est quorundam error, qui nomen maris Rubri unui isti (qui Hebraeis Gap desc: Hebrew mare Suph, quasi mare algosum, seu caricosum dicitur) proprium putârunt. At Plinius, maris Rubri nomen Sinui huic cum Persico commune facit, quatenus scil. uterque ex Oceano Rubro (ut ab Horatio vocatur) prodit, et eiusdem quasi pars est, ut patet ex l. 6. c. 23. 24. 25. ubi de Mari Rubro proprie dicto, h. el Oceano Meridiano, loquens, c. 24. In duos, inquit, dividitur sinus; de Persico et Arabico verba illa mox explicans. Sic Solinus c. 58. Irrumpit haec litora Rubrum mare, idque in duos sinus scinditur. Neque aliter accipienda videtur sacrorum Interpretum sententia; quamquam enim Gap desc: Hebrew illis ἐρυθτὰ θάλαςςα reddatur, non tamen hoc ita accipiendum, ac si par eset nominis utriusque extensio: Sed quod mare Rubrum latius sumptum etiam Gap desc: Hebrew seu Arabicum sinum, tamquam partem ex ipso prodeuntem, complecteretur. Guil. Hill. Mar di Mecca ab accolis vocatur: Bar. Bohar Corsun. i. e. mare clausum dicitur. Nautis formidabilis est propter frequentes Syrtes et scopulos versus utramque oram litoralem, praesertim versus

Arabaim, ubi recipit aliquot flumina parvi momenti. Alias in intimo sui receflu praebuit transirum Israelitis.